układem współrzędnych
Encyklopedia PWN
fiz. wzajemnie niezależne parametry określające położenie układu mech. w przestrzeni (mogą to być np. współrzędne kartezjańskie, współrzędne biegunowe, kąty Eulera);
układ odniesienia, w którym ciało odosobnione spoczywa lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym.
współrzędne określające położenie punktów na powierzchni kuli reprezentującej Ziemię;
mat. sposób przyporządkowania punktom płaszczyzny (przestrzeni) trójek (czwórek, w przestrzeni wielowymiarowej — n-tek) liczb;
mat. uporządkowana para liczb rzeczywistych r i φ, określająca położenie dowolnego punktu M na płaszczyźnie: r jest odległością punktu M od początku układu O (biegun), natomiast φ, zwana niekiedy amplitudą — miarą kąta zawartego między ustaloną półprostą o początku w O (oś biegunowa OX) a wektorem wodzącym punktu M (kąt ten jest kątem skierowanym dodatnio zorientowanym;
